Mees van Hoepen
Van maatschappelijke vraagstukken naar organisatorische vraagstukken
Van jongs af aan ben ik geïntrigeerd in het ontstaan en de ontwikkeling van maatschappelijke vraagstukken als bestaanszekerheid en ondermijning. Het is de samenhang tussen dergelijke vraagstukken die mijn interesse wekt. Vanuit deze interesse ben ik in het najaar van 2016 begonnen aan mijn bacheloropleiding sociologie. Tijdens mijn bachelor leerde ik hoe je het ontstaan van maatschappelijke vraagstukken kan onderzoeken en op basis hiervan kan komen tot een doelgerichte oplossing. Ik vond de thematiek binnen mijn bachelor uiterst interessant en merkte gaandeweg dat de problematiek in veel gevallen dusdanig complex is dat een op het oog eenvoudige oplossing in de praktijk vaak niet leidt tot het gewenste resultaat. Om die complexe vraagstukken daadkrachtig te kunnen aanvliegen is een integrale samenwerking tussen verschillende betrokken actoren noodzakelijk, zowel binnen een organisatie, als tussen organisaties.
Met deze constatering als startpunt ben ik na het afronden van mijn bachelor begonnen aan mijn masteropleiding aan de Utrechtse School voor Bestuurs- en Organisatiewetenschap (USBO). Aan de USBO heb ik de masteropleiding Strategisch Human Resource Management (SHRM) gevolgd. Hierin stond de bijdrage van SHRM aan de prestaties van dienstverlenende publieke en semipublieke organisaties met een publieke functie, waaronder de overheid, de zorg en het onderwijs, centraal. Ik geloof dat iedere medewerker binnen een dergelijke organisatie zich betrokken voelt bij het maatschappelijke debat en zich dagelijks inzet voor het maatschappelijke goed. Ik wil er graag aan bijdragen dat al die gedreven professionals die inzet zo samenbrengen dat publieke organisaties bij complexe vraagstukken met een daadkrachtig oplossing kunnen komen. Samen werken aan maatschappelijke prestaties, daar word ik enthousiast van.
Naast mijn werk
Samen met mijn vriendin woon ik in Utrecht. In het weekend waaien wij graag uit in Zeeland, waar wij beiden vandaan komen en waar onze families nog altijd wonen. Met veel plezier spreek ik wekelijks af met mijn ‘mentorleerling’ vanuit het project School’s Cool. Samen nemen wij zijn aanstaande schoolweek door, gaan wij door zijn wiskundeopdrachten en praten we over het leven van een puber. In mijn vrije tijd kan ik mijzelf helemaal laten gaan tijdens het sporten. Na een uurtje squashen of voetballen op de zaterdagmiddag is mijn hoofd weer helemaal leeg en ben ik weer helemaal opgeladen en klaar voor een nieuwe week.
